جنگ قدرت میان ژنرال های روسی
تاریخ انتشار: ۱۰ بهمن ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۹۶۷۵۶۳
مقامات آمریکایی و اروپایی میگویند که ژنرال والری وی.گراسیموف، معمار حمله به اوکراین، در این ماه با متقاعد کردن رئیس خود مبنی بر اینکه سلف او بیش از حد منفعل بوده است، مدیریت روزمره تلاشهای جنگی روسیه را بر عهده گرفت.
به نوشته روزنامه نیویورکتایمز، اما استراتژی موسوم به توربوشارژ ژنرال گراسیموف همان چیزی است که منجر به مشکلات روسیه در ابتدای امر شد و مسکو هنوز نیروها، مهمات یا تجهیزاتی را که مقامات نظامی میگویند برای انجام عملیات بزرگ نیاز دارد، در اختیار ندارد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
جنگ قدرت میان ژنرال های روسی
در واشنگتن، جایی که مقامات نظامی و دفاعی با فهرست بلندبالایی از ژنرالهای روسی که در طول ۱۱ ماه جنگ اخراج شدهاند یا تنزل رتبه پیدا کردهاند، در سالنهای پنتاگون قدم میزنند و حالا به این اپیزود رسیدهاند که در نهایت چه کسی مسوول اصلی رهبری روسها در جنگ خواهد بود. کالین اچ.کال، معاون وزیر دفاع در امور سیاست هفته گذشته به خبرنگاران گفت: «این به نوعی شبیه یک برنامه تلویزیونی مستند است و من فکر میکنم نشاندهنده این است که روسها هنوز متوجه نشدهاند که چگونه میخواهند فرماندهی نبرد را بر عهده بگیرند. من فکر میکنم ناکارآمدی در میان فرماندهان روسی بسیار عمیقتر از این حرفها است.» اکنون پوتین با وجود تعیین سومین فرمانده جنگ خود، به چند مورد از اهداف خود دست نیافته است. سربازان روسیه در تصرف کییف، پایتخت اوکراین شکست خوردند. افزون بر این، ولادیمیر زلنسکی، رئیسجمهوری اوکراین بر خلاف خواست پوتین هنوز در قدرت است. اوکراین روابط نزدیکتری با غرب دارد و با وجود نشانههایی از برخی شکافها، ناتو متحد کییف باقی میماند. حتی هدف محدودتر روسیه برای تسلط بر کل منطقه شرقی دونباس نیز مبهم باقی مانده است.
برای رفع این آشفتگی، پوتین به کسی روی نیاورد جز ژنرال گراسیموف. به مدت ۱۰سال، گمان میرفت که ژنرال گراسیموف بهعنوان رئیس ستاد کل ارتش، معادل رئیس ستاد مشترک ارتش آمریکا برای مدرن کردن نیروهای مسلح روسیه تلاش میکند. او ماجراهای ناگوار آمریکاییها در افغانستان، عراق، سوریه، یوگسلاوی سابق و لیبی را مطالعه کرده بود و هدفش گنجاندن این بینشها در این برنامهها بود. اما شواهدی از این تلاش هنوز در میدان نبرد اوکراین دیده نشده است. ژنرال گراسیموف، ۶۷ساله با تناقضاتی دست و پنجه نرم میکند که مشخصه رهبران ارشد روسیه است: همتایان او در غرب میگویند که هر چند او در کار خود یک شخصیت یکپارچه دارد، اما او نیز متوسل به دروغ میشود. او در اوایل سال گذشته به مقامات غربی گفت که روسیه هیچ قصدی برای حمله به اوکراین ندارد.
چند هفته بعد، نیروهای روسی از مرز عبور کردند. او همچنین بسیار به پوتین نزدیک است. پوتین بیش از یک دهه پیش او را به ریاست ارتش خود منصوب کرد. ژنرال گراسیموف در اظهارنظرهای عمومی نادر خود، با پیروی از پروپاگاندای پوتین، روسیه را قربانی تجاوزات غربی به تصویر میکشد، بدون اینکه توضیحی درباره استراتژی خود برای خنثی کردن این تهدید داشته باشد. او در مصاحبه ای با روزنامه روسی «Arguments and Facts»که در ۲۴ژانویه منتشر شد، گفت: «کشور ما و نیروهای مسلح آن امروز در عمل با کل غرب مقابله میکنند.» او افزود: «ناتو از اوکراین برای یک جنگ ترکیبی علیه ملت ما استفاده میکند.»
جی.جونز، کارشناس امنیت ملی در کتاب خود با عنوان «سه مرد خطرناک» میگوید: «ژنرال گراسیموف همزمان با بازنگری در ساختار ارتش روسیه، حواس خود را در آنچه ایالات متحده به خوبی در انجام آن ماهر است، متمرکز کرد مانند جنگ تسلیحاتی ترکیبی، ترکیب قابلیتهای نظامی مختلف برای ایجاد نیروی عظیم، تاکتیکهای جنگ نامنظم.» در نتیجه، ارتش روسیه در تاکتیکهای مخفیانه، مانند فرستادن واحدهای نیروهای ویژه روسیِ اسپتسناز، به کریمه، قبل از اینکه روسیه بهطور غیرقانونی شبه جزیره را در سال۲۰۱۴ ضمیمه کند، تخصص پیدا کرد. اما جنگ در اوکراین مستلزم نوع دیگری از مانور است: «کارزارهای تهاجمی باید متمرکز بر تعداد زیادی از نیروهای زمینی باشد که در مناطق مختلف با هدف تصرف زمین فعالیت و جنگ میکنند.»
در این مرحله اما ژنرال گراسیموف ناکارآمد بوده است.نیروهایی که در روزهای اولیه جنگ برای تصرف کییف فرستاده شده بودند، حتی فاقد تدارکات اولیه بودند و خیلی سریع در خارج از شهر متوقف شدند. او توانایی ارتش را برای جابهجایی تعداد زیادی از انواع مختلف نیرو از طریق زمین، هوا و دریا تقویت نکرد؛ درحالیکه طرح تهاجم او به آنها بستگی داشت. به همین دلیل نیروهای روسی در شهرها و شهرهای شمالی اوکراین گرفتار و سپس متلاشی شدند. خود ژنرال گراسیموف تقریبا قربانی برنامهریزی ضعیف ارتش شد؛ زمانی که در اواخر آوریل، هنگام بازدید از سربازان، به سختی از یک حمله اوکراینیها جان به در برد. در عوض، دهها روس در حادثهای کشته شدند که مسکو را بر آن داشت تا بازدیدهای رهبران به جبههها را کاهش دهد.
فردریک هاجز، ژنرال بازنشسته و فرمانده ارشد سابق ارتش ایالات متحده در اروپا گفت: «این به فقدان آموزش جدی و تجربه عملیاتی در وزارت دفاع روسیه مربوط میشود. وقتی وارد یک جنگ واقعی میشوید، مانند جنگ اوکراین، تمام کاستیهای آنها بلافاصله آشکار میشود.» نتیجه آن کاستیها در نوامبر گذشته در صحنهای که از تلویزیون دولتی روسیه پخش شد، به نمایش گذاشته شد. ژنرال سوروویکین که در مقابل یک نقشه و پرچم روسیه ایستاده بود و لباسهای ارتش را به تن داشت، عقبنشینی روسیه از شهر جنوبی خرسون را اعلام کرد و آن را تصمیمی «سخت» خواند. او با اشاره به رودخانهای که تنها راه فرار باقیمانده بود، به مافوق خود گفت: «پس از ارزیابی وضعیت، پیشنهاد میکنم از ساحل چپ دنیپرو دفاع کنیم.»
پوتین در این نشست تلویزیونی غایب بود. به گفته مقامات آمریکایی و ناتو، غیبت او نشاندهنده تمایل او به فاصله گرفتن از چیزی بود که به هر حال یک شکست نظامی خیرهکننده محسوب میشد. فقط یک ماه قبل از آن، ژنرال سوروویکین بهعنوان رهبری کارزار جنگی اوکراین، جایگزین ژنرال الکساندر دورنیکوف شده بود. اما ژنرال سوروویکین، به گفته مقامات نظامی آمریکا و مقامات دولت بایدن، موقعیت متزلزل روسیه را در اوکراین، بهویژه در جنوب، مستحکم کرده بود. او به نیروهای روسی فشار آورده بود تا خرسون را ترککنند و عقبنشینی انجام داد که تلفات روسها را به حداقل رساند. او سپس نیروهای خود را بر آنچه ارتش ایالات متحده آن را «دفاع در عمق» مینامد، متمرکز کرد و خطوط ثانویه سنگرها را ساخت. درحالیکه تحرکات دفاعی او باعث نگرانی واشنگتن درباره اینکه روسیه ممکن است بتواند در برابر حملات مجدد اوکراین مقاومت کند، وبلاگنویسان نظامی روسیه واکنش متفاوتی داشتند.
وبلاگنویسان که بهعنوان صدایی تاثیرگذار در جریان درگیری ظاهر شدهاند، از فرماندهی نظامی روسیه بهدلیل عقبنشینی از خرسون انتقاد کردند. پوتین از این طرح ناراحت بود و در ابتدا توصیه ژنرال سوروویکین برای عقبنشینی را رد کرد. مقامات ایالات متحده و متحدانش بر این باورند که ژنرال گراسیموف و سرگئی شویگو، وزیر دفاع روسیه، از بدبینی پوتین در جهت انتقاد از ژنرال سوروویکین استفاده کردند. مقامات آمریکایی در ماه دسامبر پیشبینی کردند که ژنرال گراسیموف و شویگو تلاش خواهند کرد تا کنترل خود را بر ارتش بازگردانند. در ژانویه، این دو حرکت خود را انجام دادند و یک تنزل میدانی را برای ژنرال سوروویکین مهندسی کردند.
مقامات میگویند که ژنرال گراسیموف و شویگو به وضعیت دفاعی ژنرال سوروویکین حمله کردند و بازگشت به «تهاجم فوقالعاده» را با هدف اولیه بالقوه تصرف کراماتورسک در شرق پیشنهاد کردند. جداییطلبان تحت کنترل روسیه در سال۲۰۱۴ این شهر را تصرف کرده بودند؛ اما در مرحله اولیه جنگ توسط نیروهای اوکراینی بیرون رانده شدند. بر اساس ارزیابی اطلاعات دفاعی بریتانیا در این هفته، در نشانه دیگری از یک تغییر گستردهتر، ژنرال سرهنگ میخائیل تپلینسکی بهعنوان یکی از فرماندهان عملیاتی کلیدی روسیه در اوکراین برکنار شده است. در این ارزیابی آمده است: «تپلینسکی افسر زمینی مسوول عقبنشینی نسبتا موفقیتآمیز روسیه از غرب دنیپرو در نوامبر۲۰۲۲ بود و او بهعنوان یک فرمانده توانا و عملگرا در روسیه مورد ستایش قرار گرفته است.»
ایالات متحده و دیگر مقامات نظامی غربی میگویند که پروپاگاندای ژنرال گراسیموف برای منحرف کردن انتقادات از تلاشهای جنگیاش از سوی وبلاگنویسان نظامی و بررسی قدرت رو به رشد یوگنی پریگوژین، رئیس گروه مزدورِ واگنر بوده که تهاجم خونین روسیه را در باخموت در دونباس رهبری کرده است. پریگوژین از طرفداران سرسخت ژنرال سوروویکین نیز بوده است. دارا ماسیکو، پژوهشگر ارشد سیاست در شرکت «راند» در واشنگتن گفت: «به نظر میرسد تغییرات اخیر در فرماندهان، نتیجه درگیریهای سیاسی و روابط دوستانه باشد.» مقامات نظامی و تحلیلگران میگویند که با اصرار پوتین بر اینکه روسیه دونباس و حتی کییف را تصرف خواهد کرد، انتظار میرود که ژنرال گراسیموف برای انجام یک حمله موفقیتآمیز در بهار امسال تحت فشار زیادی قرار گیرد. مارک گالئوتی که درباره مسائل امنیتی روسیه مطالعه میکند، در پیام توییتری گفت: «اکنون همهچیز بر عهده اوست و من گمان میکنم پوتین دوباره انتظارات غیر واقعی دارد.»
منبع: فرارو
کلیدواژه: روسیه جدال ژنرال ها پوتین ژنرال گراسیموف ژنرال سوروویکین ایالات متحده مقامات نظامی عقب نشینی
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت fararu.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «فرارو» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۹۶۷۵۶۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
استراتژی جدید غرب برای تسهیل عملیات F-۱۶ در اوکراین
حدود یک سال است که چند کشور اروپایی با کسب موافقت ایالات متحده امریکا به دولت اوکراین وعده دادند که تعداد قابل توجهی از جنگنده های اف۱۶ خود را به این کشور ارسال خواهند کرد. - اخبار رسانه ها -
به گزارش گروه رسانههای خبرگزاری تسنیم، از زمان اعلام این خبر، بحث های زیادی در مورد میزان توانایی و کارایی این جنگنده ها که نسبتا قدیمی محسوب می شوند در برابر جنگنده های مدرن روسی نظیر سوخو35 یا سامانه های پدافندی دوربرد نظیر اس300 و اس400 شکل گرفته است؛ هنوز تحویل جنگنده ها به ارتش اوکراین آغاز نشده است اما با توجه به اینکه شکست احتمالی اف16 در نبرد هوایی برابر روسیه تبعات تبلیغاتی منفی در بازار صادرات تسلیحات دنیا برای طرف غربی خواهد داشت آنها تمهیداتی به منظور تسهیل عملیات این جنگنده ها و جلوگیری از شکست و رقم خوردن آبروریزی برای یک هواگرد امریکایی خواهند اندیشید.
کدام کشورها به اوکراین اف16 می دهند؟
در ائتلاف اروپایی تشکیل شده برای تقویت نیروی هوایی اوکراین 4 کشور هلند، دانمارک، نروژ و بلژیک حضور دارند.
کشور هلند قول ارسال 42 فروند جنگنده اف16 را داده است که قرار است در اواخر بهار 2024 دسته نخست 24 فروندی آنها تحویل داده شوند و مابقی جنگنده ها نیز در سال 2025 ارسال خواهند شد.
جنگنده اف16 نیروی هوایی هلند
کشور دانمارک 19 فروند اف16 به اوکراین ارسال خواهد کرد که دسته 6 فروندی نخست در بهار امسال و 13 فروند نیز تا ابتدای سال 2025 تحویل داده خواهند شد.
دولت نروژ نیز آمادگی خود را برای اهدای 22 فروند جنگنده اف16 اعلام کرده است اما در حال حاضر تنها 12 فروند از آنها در شرایط عملیاتی و قابل ارسال به اوکراین است و مابقی 10 فروند اف16 باقی مانده پس از تعمیرات گسترده و اورهال احتمالا در سال 2025 ارسال خواهند شد.
در خصوص بلژیک نیز تعداد دقیقی اعلام نشده اما پیش بینی شده است حدود 8 فروند اف16 را در سال 2025 به اوکراین اهدا کنند.
با توجه به آمارهای اعلام شده اوکراینی ها احتمالا در سال 2024 حدود 55 فروند جنگنده اف16 دریافت خواهند کرد و تا پایان سال 2025 این تعداد به حدود 90 فروند نیز خواهد رسید.
همکاری ناتو با اوکراین برای سرکوب دفاع هوایی روسیه
یکی از بزرگترین مشکلات در راه پروزهای رزمی اف16 در اوکراین پدافند دوربرد ارتش روسیه به ویژه سامانه اس400 خواهد بود؛ با توجه به اینکه این سامانه قادر است از مسافتی بیش از 100 کیلومتر با جنگنده های اوکراینی درگیر شود بایستی پیش از ورود به خدمت آنها در نیروی هوایی اوکراین، سامانه های پدافندی روسی و بعدها پایگاه های هوایی این کشور در خاک اوکراین از سر راه برداشته شوند.
سامانه پدافندی اس400
برای این منظور امریکا و کشورهای اروپایی چند سلاح متفاوت را به اوکراین اهدا کرده اند؛ نخستین مورد راکت های هدایت ماهواره ای هیمارس بودند که بردی حدود 90 کیلومتر دارند و چند بار در حملات علیه ادوات پدافندی روسیه مورد استفاده قرار گرفته اند.
اما اگر هدف در فاصله بیش از 100 کیلومتری از خط تماس باشد هیمارس کارایی خود را از دست می دهد لذا بریتانیا و فرانسه اقدام به ارسال موشک های کروز دوربرد استورم شدو و اسکالپ با بردی بیش از 500 کیلومتر به اوکراین کردند.
برای تکمیل توان حمله اوکراین به پدافند دوربرد روسی ایالات متحده نیز موشک های بالستیک ATACMS از نسخه با برد 160 کیلومتر را به اوکراین اهدا کرد که پیش بینی می شود با تصویب بسته تسلیحاتی جدید نسخه 300 کیلومتری موشک نیز به اوکراین ارسال شود.
اوکراینی ها تا کنون 3 بار از این موشک بالستیک امریکایی علیه پایگاه های حساس روسیه استفاده کرده اند؛ نخستین بار تابستان سال گذشته میلادی در حمله به دو پایگاه هوایی لوهانسک و بردیانسک که منجر به نابودی تعداد قابل توجهی از بالگردهای رزمی روسیه شد.
آسیب وارد شده به بالگردهای روسی در فرودگاه بردیانسک
اما در شب 16 آوریل 2024 ارتش اوکراین دست به شلیک چند فروند موشک بالستیک ATACMS به سمت پایگاه هوایی دژانکوی در شبه جزیره کریمه زد؛ این مقر اصلی ترین محل حضور بالگردهای ترابری روسی بوده و مجهز به یک آتشبار سامانه پدافندی اس400 برای دفاع از خود بود.
.
شلیک موشک های ATACMS به سمت پایگاه هوایی دژانکوی
اما اوکراینی ها ابتدا اقدام به شلیک 2 موشک با سر جنگی خوشه ای به محل استقرار آتشبار S-400 کرده و 4 پرتابگر و رادار و خودروی فرماندهی آن را منهدم می کنند و سپس 4 فروند موشک ATACMS دیگر به سمت سایر تاسیسات پایگاه نظیر انبار مهمات شلیک می کنند.
انهدام آتشبار پدافندی اس400 روسی
در گذشته نیز چند مجموعه پدافندی اس300 و اس400 روسی در حملات ارتش اوکراین منهدم شده بودند که این موضوع می تواند به منزله زنگ خطری برای روسیه باشد زیرا به نظر می رسد پیش از اینکه جنگنده های اف16 وارد آسمان اوکراین شوند ناتو با شناسایی دقیق محل حضور پدافند دوربرد روسی و البته از کار انداختن پایگاه هایی هوایی شبه جزیره کریمه قصد دارند تا شرایط عملیات رزمی را برای جنگنده های ارسالی خود آسان کنند.
منبع: مشرق
انتهای پیام/